Mój przyjaciel mawiał, że życie jest piękne. Życie na pewno potrafi być ciekawe, pasjonujące, zaskakujące, pełne niespodzianek, kryjące w sobie wiele radości, ale czasem i cierpienia. Ludzie piszą blogi, aby dzielić się swoimi myślami, uczuciami, swoim życiem... Ja też odkryję przed Tobą fragment mojego życia. Zapraszam!
Miałem pracowity dzień, ale teraz mogę sobie odpocząć. Był to jednak jeden z takich dni, kiedy sporo się myśli. Jestem świadomy, że mam szczęście w życiu i niewiele mi do szczęścia brakuje. Mam pieniądze na najważniejsze rzeczy, mam rodzinę, przyjaciół... Mimo to, wciąż czuję brak czegoś ważnego dla mnie, a trwa to już od wielu miesięcy. Co to takiego?
„…każdy człowiek szuka miłości (…). Szuka miłości, bo w głębi serca wie, że tylko miłość może uczynić go szczęśliwym.” – Jan Paweł II
Odpowiem tu na komentarz Oli do mojej poprzedniej notki.
Zwykle właśnie sercem się kieruję. Ale serce każe mi ufać ludziom, a oni później mnie ranią. Wtedy pojawia się pytanie, czy mogę zaufać następnej spotkanej osobie? Czy warto dążyć do tego co uważam za dobre, jeśli nikt tego nie doceni?
Kiedy po raz kolejny zostaję sam, rodzą się wątpliwości... Zaczynam wątpić, czy jeśli jeszcze kiedyś otworzę dla kogoś serce, to czy ta osoba otworzy dla mnie swoje.